15 Şubat 2010 Pazartesi

14 Şubat'ı da atlattık:)


Bu bir sevgililer günü yazısı değil.Kesinlikle olamaz da sadece uzun süre sevilmek istemeyen ve sevme yetisinden yoksun bir insanı seviyor olmakla çok yorulmuş bir insanın sevgililer gününden ne kadar uzak bir hayat yaşadığını anlatan bir anı yazısı.Biraz sonra bahsedeceğim anı iki gün önce gece yaşanmış olup.Hatırladıkça kendime gülmeme ve biraz da oh be atlatmışım bu tarz takıntıları diyerek rahatlamamı sağlayan bir anı.
Olay şöyle gerçekleşmekte;
Geçenlerde ikamet etmekte olduğum şehre üniversiteden bir arkdaşımın geldiğini ve hatta işi gereği ne kadar bilemiyorum ama bir süre burda yaşayacağını öğrendim.Telefonlarımızı birbirimizi aramak için facebook'tan mesaj şeklinde ilettik.Cumartesi bu arkdaş beni başka bir arkadaşına ev aradıkları belki bildiğim kiralık bir ev vardır diye bana danışmak için beni aradığında çok sevindim.bugün görüşelim ya da yarn işin yoksa dedim."tabii görüşelim ama bu akşam olsn canım" dedi.Bende tamam üniversitedeyken de grup şeklinde dışarı çıkardık diye düşünüp "tabii neden olmasın" diyip birbirimize saat verdik.gündüz günlük güneşlik havadan akşam eser kalmadı.hatta pencerelerden o ürkütücü uuu sesi bile geliyordu.birde tam yarım saat kala on dakikalığına elektrikler kesilmedi mi?bende "arkadaşa hava baya kötü müsaitsen yarın görüşelim olur mu?"yazılı bir mesaj gönderdim.Ardından "Yarın müsait değilim çünkü sevgilim geliyor canım.Haftaiçi görüşelim" yazılı bir ynıt geldi.Haftasonu ya, kızın sevgilisi pazar günü onu görmeye gelecek yeni taşındı buraya, diye bir düşünce geldi aklıma."tamam haftaiçi ben seni ararım.kusura bakma." diyerekten mesajlaşmayı bitirdim.O mesajlaşmadan ne kadar sonra oldu bilmiyorum ama birden bende jeton takılı olduğu yerden düştü."Yarın sevgililer günü kızın sevgilisi o yüzden geliyor":))dedim içimden.Bir insan bu kadar mı uzaklaşır bu kadar mı düşünmek istemez bu olayı evet istemez.Ben istemedim açıkçası.Çünkü son iki yıldır o kadar yaralandımki.Sevmek ve sevgili olabilmek,güvenmek adına birçok engeli aştım.birçok şey yaptım.hayatıma giren insanlar için.Önyargılı olma.yeni bir insanı tanı seni anlamasını bekle.Yoruldum.Ya biz şunu yaptık sevgilim bana bunu almış.Tarzında konuşmalardan da kutlama haberlerinden de tamamen uzak bi gün geçirmek bana inanılmaz iyi geldi.Kaybettiğim enerjiyi geri topluyorum.

4 yorum:

  1. Hadi bakalım geçmiş olsun :) Erkekler bu konuda daha rahat galiba , hayatlarında biri olmayınca 14 şubat umurlarında olmuyor :)İnşallah bundan sonraki 14 şubatların heyecan dolu geçer :)

    YanıtlaSil
  2. önemli olan 14 şubat'ta değil aslında ama teşekkür ederim iyi dileğin için eserce.

    YanıtlaSil
  3. "insanlara güvenmelisin" beni iki gün sonra satacak olan arkadaşım.

    hayat bazen o kadar garip ki doğru olan şeyleri en yanlış insanlar söylüyor. yukardaki paradoks gibi mesela. çok doğru ama bir o kadar da yanlış. (hani bunu insanların aldatması olarak görme, bunu çok bir paradoks olarak gör. doğrunun ne olduğunu artık bilemediğimiz olarak gör. öyle.)

    YanıtlaSil
  4. yukarda yazan yorumu yayınlamakla yayınlamamak arasında çok gittim geldim.açıkça yazıyorum.güven bir anda olmaz zamanla olur arkdaşım ve herkes haketmez güveni ama bazen burda yazılanlara bakıp insanlar bir anda birini kendisine yakın görüp ona sıcak bakabilir.
    bloğundaki yazılarının samimiyetiyle sana bende sıcak baktım arkdaşım.umarım o samimiyetle yorumlarına devam edersin de ne demek istediğini daha açık bir şekilde yazarsın.
    sağlıcakla kal.

    YanıtlaSil