19 Ocak 2010 Salı

İçimdeki çocuğa sesleniş.....



Çok özlüyorum seni içimdeki çocuk,
o kendi dünyanda yarattığın mutlulukların
üzüntülerin bile ayrı güzeldi.
hepsi değerliydi,
hepsi paylaşılabilir.
şimdi ne zaman eskisi gibi umut etsen
bir engel çıkıyor karşına.
donup kalıyorsun.
tek yapabildiğin,
arkanı dönüp kaçmak,
kaçabildiğin kadar uzağa.
kaçma gel buraya.
bak bugün uzun zamandır ilk defa kar gördün
ilk defa umut etti sevindi çaba harcamak istedi.
ve sevindi eskisi gibi çocukça kar manzarasının güzelliğine.

10 yorum:

  1. O zaman o çocuğun önündeki engelleri kaldır . Çocuklar oyucakları sever , oyunları sever . Tut ellerinden beraber oyun oynayın onunla :) Onu ne kadar çok sevdiğini söyle , ona masallar anlat , yanına gelmekten korkmasın, her şey senin elinde :)

    3 sene önce yazdığım bir şiiri paylaşmak istiyorum , sanırım senin durumuna tam oturuyor.


    Sana sonsuzluktan sesleniyorum
    Sana sonsuzluğu vadedemem ama
    Seni sonsuz sayabilirim
    İnat değilmi bütün sonlara
    Bitmeyelim
    Bırak bitenler bitsin
    Son dediğin herşey bir devam
    Son dediğin her şeyin bi parçasını taşıyoruz
    O zaman sonlanan ne ?
    Madde toz olmuş neye yarar
    Fikir devam ettikçe
    Durduğum yere baksana
    Polyanın mezarı ardımda
    Tutunduğu mutlulukları bana emanet etmiş
    Tutsana sende bi ucundan
    Açsana pencereni
    Aralasana kapını
    Belki bi yerlerden biraz neşe girer
    Zaten yeterince karayken hayat
    Karamsarlık nedir ki
    Neye yarar gerçekleri boyamaktan başka
    Madem boyayacaksın
    Neden kara ?

    YanıtlaSil
  2. o aslında hep içinde bir uerlerde de arada kaçıp duruyor, saklanıyor, senin onu bulmanı istiyor ve bekliyor ne de olsa çocuk işte :)))

    YanıtlaSil
  3. @beenmaya
    ne de olsa çocuk olayını ben bazen unutuyorum.ondan olgun davranmasını bekliyorum ve sonra beni bırakıp gidiyo ve bende böylekös kös kalıyorum tek başıma kaldığımla sanırım:)

    YanıtlaSil
  4. @eserce
    bu yazmış olduğun şiir hakketen çok güzel uydu.ah bi yapabilsem ben korkuyorum tek başıma yapamıyorum sanırım.

    YanıtlaSil
  5. Bunun da iyi ya da kötü yanı var evet. Ama iyi yanı, çocuklar da çocukluk, kötü yanı büyükte çocukluktur.
    Çocuk, sadece çocukta güzeldir. Bizler büyüyelim ve olgunlaşalım bence. Büyümek güzeldir, olgunlaşmak, hayata ve insanlara olgun yaklaşabilmek güzeldir...
    Çocuk olmak, bilinç ve sorumluluk sahibi olmamak demektir biraz da ve bunu anlatmaya çalıştım. Daha önce bir arkadaşıma yazdığım gibi, sarhoşluk güzeldir ama evin yolunu bulamayacak kadar sarhoş olursak, başımıza neler geleceğini bilemeyiz. Sen sarhoşluk yerine çocukluk okuyabilirsin...

    YanıtlaSil
  6. Sana tamamen katılıyor olsamda biz büyükler bazı yitirdiğimiz değerleri çocukların gözünden görmeliyiz içimizeki çocuk tamamen ölürse o heyacan kıpırtı silinirse.mutluluk da uzak kalıyor bazen diye düşünüyorum.Yorumun için teşekkürler Doğan.

    YanıtlaSil
  7. Ben yapısalcı bir adamım :)
    İnsanın bütün olduğunu düşünüyorum. Çocuk ya da büyük, hepsi bir bütün ve izleri içimizde. Bir şeyleri bastırıp bastırmamak ayrı bir konu ama benim kastım, yaptığımız şeylerde içimizdeki bütünün bir parçasına suçu atmak ve içimde çocuk var demek daha çok...
    Ben teşekkür ederim...
    Ömür :)

    YanıtlaSil
  8. Sanki buralarda bir kavram kargaşası görüyorum ben :)Çocukluk yaptım demekle , içimde bir çocuk var demek farklı şeyler :) Evet ilki suçu bir yerlere yüklemektir ama ikincisi daha çok hümanist bir şey . Yapısalcı birine ters , daha doğrusu zıt bir olgu , o yüzden anlayamazsın diyeceğim ama sonuçta insansın anlayacağına eminim :) Ama insanı insan yapanda bu kavramlardır. En azından ben , büyümenin çocukluktan uzaklaşılması gibi bir duruma dönüşmesini kendi adıma reddediyorum . Her zaman bir yanım çocuk kalmalı :)

    YanıtlaSil
  9. Aslında evet Ömür'le bahsettiğimi şeyler farklı gibi geldi bana da.en azından onun bloğunda yazdığı yazıda bahsettiği şey insanların olgun davranması gerektiği ile ilgiliydi.hayat bir süreç zaman geçtikçe yaşadıklarımızla orantılı olarak bakış açımız gelişiyor ve olaylara farklı bakıoruz,ama bir çocuk gibi mutlu ve umutlu olamıyoruz.bütün olrak düşünürsek insanı hem çocuk hem yetişkin kabul edersek.çocuk ölmemeli bencede.gerektiği yerde ortaya çıkıp göstemeli hislerini:)

    YanıtlaSil
  10. Sonuçta hepimiz belli bir yaşta belli bir olgunluktayız . Çocukken yaptığımız bir çok şeyi içimizden gelsede yapmıyoruz. Neden peki ? Birileri çıkıpta kaç yaşına gelmişsin yaptığın şeye veya uğraştığın şeye bak demesin diye . Olgunluk yaşın ilerlemesi yada hayattan edindiğimiz tecrübelerin yanında çocuksa olsa bile sizinde anlattığınız gibi gerektiğinde kendimizi mutlu edebilecek şeyleride yapabilmektir .

    YanıtlaSil